ร่ายห่อโคลง
อันสถานศึกษา มีนานาพันธุ์ไม้ พี่น้องได้ชื่นชม แสนรื่นรมย์ดวงใจ
เขียนอ่านใต้ร่มเสลา มิขลาดเขลามีพลัง เฝ้าดูฟังร่มไม้ บัวสายได้ชื่นชม
สุขสมปาริชาด ขาวสะอาดพิกุล อบอุ่นจามจุรี ศักดิ์และศรีของเรา
อโศกมิเศร้าเฝ้ามอง ผกากรองรอบรั้ว งดงามทั่วโรงเรียน เวียนรอบประดู่ลาย
เห็นบัวสายชมพู ตื่นและรู้ตะลิงปลิง
ขอแอบอิงร่มรั้ว มิเบื่อหมายใจสู้ ใฝ่สร้างความดี แล้วนา
พันธุ์พฤกษาที่แท้ เปรียบดัง เป็นเช่นกรอบพลัง แห่งข้า
เหมือนกางแผ่ใบบัง ภัยผ่าน เอมอิ่มมิเคยล้า นั้นแล้วพฤกษ์พรรณ
แต่งร่ายสุภาพตามผัง ไปเรื่อย ๆ จบร่ายด้วยโคลงสองสุภาพ แล้วต่อโคลงสี่สุภาพ 1 บท
เป็นการบ่นแบบคนแก่ไปเรื่อย ๆ นะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น