อยากร้องไห้ทุกวันปั้นปอสี่ อีกทั้งมีขำขันให้ได้หัว
แต่อย่างนี้ทุกวันครูแสนกลัว เพราะเจ้ามัวทำสิ่งใดไม่รู้เลย
วันนี้สอนเพื่อสรุปขึ้นเรื่องใหม่ โอ้ไม่ไหวต้องทำใจกล้าเปิดเผย
จะสอนเจ้าอย่างไรครูไม่เคย พอครูเอ่ยเรื่องใดใดเจ้าไม่รู้
เกือบทั้งห้องผองเพื่อนทั้งสิบห้า อีกดวงตาบ้องแบ๊วของหนูหนู
ทั้งควบกล้ำอักษรนำคลำงูงู มีทั้งผู้ไม่รู้กลุ่มไตรยางค์
วิงเวียนเอ๋ยวิงเวียนเปลี่ยนการคิด ตัวครูผิดกระบวนสอนไม่สว่าง
หุหุหุ!!! คันใจหนอขอปล่อยวาง ค่อยค่อยสร้างเจ้าต่อไปเด็กไทยเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น