ชั้นเรียนที่ฉันเป็นโค้ช

           สามวันที่ผ่านมา  คือระหว่างวันที่ 27-29 สิงหาคม 2560 ฉันได้มีโอกาสไปอบรมเพิ่มเติมความรู้ในเรื่องการจัดการเรียนรู้ให้แก่นักเรียนโดยทำให้เด็กๆ ได้มีโอกาสคิดเป็น และสามารถดึงเอาความสามารถแท้มีอยู่ของเด็กๆ ทุกคนให้ออกมาจากการที่พวกเขาได้คิด ได้ทำ อย่างอิสระ โดยคณะวิทยากรผู้มีประสบการณ์ตรง ที่พวกท่านได้ลงมือทำจนประสบผลสำเร็จมาแล้ว จากโรงเรียน อบจ.เชียงราย  ฉันได้รับการติดอาวุธเครื่องมือการคิดมาถึง 10 แบบ  ซึ่งนักคิดที่คิดวิธีการเหล่านี้ขึ้นมาก่อนก็ล้วนแล้วแต่เป็นพวกฝรั่งมังค่าทั้งสิ้น ทฤษฎีและวิธีการใช้การคิดเหล่านี้ก็มีมานานแล้ว  แต่สิ่งที่ฉันได้มาเพิ่มจากวิทยากรชุดนี้ที่คิดว่าเป็นสิ่งที่น่าลองนำมาใช้ก็คือวิธีการออกแบบการสอนอย่างไรที่จะจัดการกับเด็กๆ ที่มีหลากหลายบุคลิกลักษณะ  หลายความต้องการ และความสามารถทางการเรียนรู้ก็แตกต่างกันออกไป  ตรงนี้ต่างหากที่ฉันอยากรู้  คณะวิทยากรบอกว่าต้องให้ความรักก่อนความรู้ สร้างคนดีก่อนคนเก่ง สร้างข้อตกลงในชั้นเรียนสำหรับนักเรียนทุกคนในชั้นเรียน  เช่นยกมือเพื่อแสดงการตอบหรือการถาม ถ้าครูไม่อนุญาตโดยผายมือไปที่คนนี้นๆ ก็จะยังใช้โอกาสในการพูด ถามในสิ่งที่ตนต้องการยังไม่ได้  คำชมเชยต้องออกจากปากของครูอยู่เป็นระยะๆ ตลอดเวลาในการสอน  มุ่งผลสำเร็จที่พฤติกรรมการเรียนรู้ ไม่ใช่ตัวเลขจากการประเมิน  ดังนั้นจึงได้ประเมินเชิงประจักษ์ได้อยู่ตลอดเวลาที่สอน

           วันนี้ฉันได้นำแนวคิดที่ได้รับจากการอบรมมาทดลองใช้กับนักเรียนชั้น ป.3 ที่ปกติแล้วแสนจะวุ่นวายและน่าปวดหัวไปถ้วนทั่วทุกตัวคน จำนวน 14 คน.... ฉันเริ่มด้วยขั้นตอนตามที่เรียนรู้มา มีสื่อการเรียนครบ... การสอนดำเนินไปตามวิธีการของมันไปเรื่อยๆ วันนี้ฉันมีแต่คำชมให้กับเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาทั้งหลาย  ตอบผิดก็ชม แต่ก็บอกว่าผิดไปนิดหน่อยนะ ประเมินตามสภาพจริงแล้ว เด็กได้คิดตามจุดประสงค์ที่ฉันตั้งไว้  เด็กทำงานได้ส่วนหนึ่งตามศักยภาพ การสอนเนื้อหาของฉันใช้ได้..แต่ ยังหลงเหลือเด็กที่ไม่เอาอะไรอีกสามสี่คน ที่ยิ่งได้ใจกับวิธีการแบบนี้  ยิ่งวันนี้ครูเป็นนางฟ้า (ตัวจริง) ก็สบายมาก ฉันจะนั่งเล่นการ์ด ฉันไม่เขียน ฉันจะเดินไปทั่วห้อง...อาจจะเป็นเพราะครั้งแรก  อาจจะเป็นเพราะโรงเรียนของฉันมีเด็กรวมรส ไม่ได้แยกห้องแบบโรงเรียนท่านคณะวิทยากร..อาจจะเป็นเพราะต่างๆ นาๆ คันใจ แต่จะลองสักตั้ง เพราะไม่อยากเห็นเด็กที่ไม่ได้เรียน และเรียนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว...เยอะเหลือเกิน ประเทศไทย