อันความรักที่แท้ มีมา ใดใด
คงไม่เทียบมารดา ท่านให้
คอยสอนสั่งลูกยา ยอมเหนื่อย อดทน
เพราะแม่มีสุขไซร้ เนื่องได้ลูกดี
มะลิเทียบรักแท้ ไม่เปลี่ยนแปรหอมละมุน
สะอาดสวยปราศสี สร้างชีวีเปี่ยมพระคุณ
แม่คือผู้เกื้อหนุน โอบอุ้มอุ่นให้ลูกเอย
โคลงสี่สุภาพ และกาพย์ยานี๑๑ (ไม่ใช่กาพย์ห่อโคลง)
แต่งเมื่อ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น