“ แล้วว่าอนิจจาความรัก พึ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะไหลเชี่ยวเป็นเกลียวไป ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา
”
จากเรื่อง
อิเหนา พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 2
รักแรกคือความทรงจำ คือ “puppy love” ซึ่งส่วนใหญ่ในชีวิตจริงผู้คนมักจะไม่ประสบความสำเร็จกับรักแรก ไม่ว่าตอนจบจะจากกันด้วยดีหรือไม่ก็ตาม แต่สิ่งดีๆ ที่เราได้รับจากรักครั้งนี้ก็คือ
“ความทรงจำ” ที่ต่อไปจะเป็นจุดเริ่มต้นของการรู้จักความรัก
รักแรกคือความเจ็บปวด
ใครที่ผ่านอาการอกหักมาแล้ว แต่ไม่ได้โกรธแค้นต่อกัน
เป็นรักธรรมดาที่จบลงไปท่ามกลางความสุขและความเศร้า มันก็คือ
“ความเจ็บปวดแต่งดงาม” นั่นเอง
เคยสงสัยไหมว่า ทำไมนะรักแรกของเราก็ผ่านมาเป็นสิบๆ
ปี ยี่สิบปี สามสิบปีแล้ว หรือบางคนอาจจะมากกว่านี้เสียอีก แต่เรายังมีแวบๆ
นึกถึงอยู่เสมอ มันยังคงอยู่ลึกๆ ในก้นบึ้งของหัวใจ …..ลองมาคิดหาคำตอบกันค่ะ
∵ รักครั้งแรกนั้น เขาหรือเธอคนนั้น
คือคนในฝันเป็นคนที่ตรงใจ ตกหลุมรักได้ง่ายๆ เราจึงฝังใจ และคิดถึงเสมอ
∵ เรายังโสด เรายังเด็ก
เมื่อมีความรักหัวใจก็ชุ่มฉ่ำทุ่มเทให้กับความรักในตอนนั้นจนหมดใจ
ได้ร่วมทำอะไรด้วยกันเป็นครั้งแรก ดูหนังสองต่อสองครั้งแรก จับมือครั้งแรก
นั่งมอเตอร์ไซด์หรือนั่งรถด้วยกันครั้งแรก หรือแม้แต่จุมพิตกันครั้งแรก อะไรก็ตามที่เป็นครั้งแรกด้วยกันนี้เอง
เป็นความทรงจำที่ยังอยู่ในใจ
∵ รักครั้งแรกหมายถึง “อกหัก” ครั้งแรก เป็นความรักที่ไม่สมหวัง
มันจึงทำให้เราได้สัมผัสกับการอกหักครั้งแรก
∵ ความทรงจำดีๆ
ย่อมลบออกไปจากสมองได้ยาก รักในวัยใสเป็นความสดใส สดชื่น สวยงาม แม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้มีความรักกันแบบนั้นแล้ว
แต่ความทรงจำที่ดีๆ ร่วมกันของมนุษย์จะอยู่คู่กันไปกับเรา
อาจจะดูไม่มีเหตุผลแต่มันก็เป็นเรื่องจริง เพราะไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
รักครั้งแรกที่ดีงามจะคงอยู่ในใจเราเสมอ
แม้ว่ามันจะอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจจนแทบจะลืมเลือนก็ตาม
แต่ก็จะมีช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตที่ทำให้เราหวนคิดถึงมันอีก ไม่ว่าจะเป็นวันนี้
พรุ่งนี้ หรือในอีกกี่สิบปีข้างหน้า
เพราะรักแรกทำให้เราได้เรียนรู้รสชาติของความสุข การได้พบกับความเสียใจ ความผูกพัน
และการจากลา
∴ เพราะฉะนั้น
การผ่านการมีรักครั้งแรก จะทำให้เรามีความรักครั้งต่อไปตามมา
อันเป็นความรักที่เลือกเอง ที่มีการคิดไตร่ตรองสติใช้ปัญญาเพิ่มขึ้น
มุมมองที่มีเหตุผลมากขึ้น เป็นธรรมชาติ และเป็นธรรมดามากขึ้น ทำให้ชีวิตการครองคู่
เป็นชีวิตที่สมบูรณ์แบบตามที่ควรจะเป็น
∴
ไม่ใช่เรื่องผิดหากเรายังเก็บความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับรักแรกไว้
หากเมื่อใดที่มีโอกาสได้กลับมาพบเจอคนที่เป็นรักแรกในชีวิตอีกครั้งหนึ่งโดยบังเอิญของวิถีชีวิต
โดยที่ต่างคนต่างก็มีวิถีทางเดินชีวิตของตนที่ตนเองได้เลือกใช้ไปแล้ว
ก็นับว่าเป็นวาสนาต่อกัน
ที่ได้มีโอกาสมารับรู้เรื่องราวชีวิตกันหลังจากแยกย้ายกันไปเจริญเติบโต
ก่อนที่จะจากลากันไปในภพชาตินี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น